Οι καρδερίνες μου στο χιόνι

Η πρόσφατη εμπειρία της χιονόπτωσης στην Αθήνα δίνει την δυνατότητα να αναφερθούν κάποιες παρατηρήσεις για την συμπεριφορά των κατοικίδιων καρδερίνων στο κρύο.

Στην περιοχή μου η χιονόπτωση ξεκίνησε νύχτα Σαββάτου, την ημέρα της Κυριακής ήταν όλα στρωμένα με χιόνι γύρω στους δέκα πόντους, το απόγευμα της Κυριακής ξανάρχισε να χιονίζει και το πρωί της Δευτέρας ένα αρκετά παχύ στρώμα χιονιού είχε σκεπάσει τα πάντα, το οποίο άρχισε να υποχωρεί από την Δευτέρα το απόγευμα. Η θερμοκρασία κυμάνθηκε από τους -1° C την νύχτα του Σαββάτου στους -3°C την νύχτα της Κυριακής και γύρω στους 0°C την νύχτα της Δευτέρας, με χαμηλότερες ημερήσιες θερμοκρασίες την Κυριακή που το θερμόμετρο δεν πρέπει να ξεπέρασε τον 1°C.

Κατά την διάρκεια όλων αυτών των οριακών για την Αθήνα θερμοκρασιών, είχα εκτεθειμένες σε εξωτερικό χώρο έξι καρδερίνες σε μιά κλούβα στον κήπο και σε μιά ζευγαρώστρα σε μπαλκόνι ορόφου. Τα δύο αυτά κλουβιά είναι προστατευμένα από τον αέρα με φύλλα ακρυλικού των πέντε χιλιοστών που είναι προσαρμοσμένα επάνω τους, αλλά όχι από το κρύο, αφού στην μιά τους πλευρά την προστατευμένη από τον αέρα δεν έχω προσαρμόσει ακρυλικό φύλλο. Η μεταλλική οροφή της κλούβας κράτησε γύρω στους δέκα πόντους χιόνι για δυό μέρες και το ίδιο έγινε στο ακρυλικό κάλυμμα της οροφής της ζευγαρώστρας. Τα πουλιά επομένως ήταν όλα εκτεθειμένα στις δυσμενείς εξωτερικές θερμοκρασίες αυτού του τριήμερου.

Το μεγάλο πρόβλημα σε αυτές τις συνθήκες ήταν το νερό που πάγωσε στις ποτίστρες (με μπίλια) οπότε έβαλα στα πουλάκια νερό σε ανοικτά δοχεία που και πάλι χρειαζόταν να επιτηρώ γιατί πάγωνε και έπρεπε να το αλλάζω. Κάποιες ταΐστρες έπιασαν ένα λεπτό στρώμα χιονιού τα δύο βράδυα της χιονόπτωσης και ανανέωσα τα σποράκια το πρωί, τίποτα το ιδιαίτερο έτσι κάνω συνήθως κάθε μέρα.

Παρατήρησα προσεκτικά τα πουλάκια σε αυτές τις συνθήκες από μακρινή σχετικά απόσταση για να εξασφαλίσω ότι δεν τα επηρεάζει η παρουσία μου. Τίποτα στην συμπεριφορά τους δεν φανέρωσε κάποιου είδους ενόχληση από το κρύο στις συγκεκριμένες συνθήκες που ανέφερα παραπάνω. Όλες τους οι συνηθισμένες δραστηριότητες (πέταγμα, κελάηδημα, μικροτσακωμοί για το φαΐ και την θέση για ύπνο, κλπ) γίνονταν κανονικά και τίποτα δεν έδειχνε να γίνεται με δυσφορία λόγω καιρικών συνθηκών.

Να σημειώσω κάποιες παρατηρήσεις που μου έκαναν εντύπωση:

• όταν έβαλα το ανοικτό δοχείο με το νερό στην κλούβα, δύο από τις καρδερίνες βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν μπάνιο (είχα τουλάχιστον μιά βδομάδα να βάλω μπανιέρα στην κλούβα, εξαιτίας του καιρού), παρόλο που όλα γύρω ήταν χιονισμένα!


• την Δευτέρα το πρωί στεκόμουν παρατηρώντας τα πουλιά σε κοντινή απόσταση από την κλούβα. Οι καρδερίνες με είχαν δει και είχαν όλες εξαφανιστεί στο επάνω μέρος της κλούβας. Μία από αυτές κατέβηκε στο κλαδάκι κοντά στην ποτίστρα με την μπίλια που είχε παγώσει και έκανε να πιεί νερό. Με κοίταξε, πέταξε προς το ανοιχτό δοχείο με το νερό, που είχε και αυτό παγώσει, δοκίμασε να πιεί κτυπώντας με το ράμφος της στον πάγο και στάθηκε μετά να με κοιτάει. Δεν ξέρω ίσως έχω άδικο και έγινε τυχαία, όμως εγώ το πήρα σαν παράπονο: "ρε μεγάλε, κάνε κάτι για το νερό" :)


• παρατήρησα τις καρδερίνες να μαζεύουν με το ράμφος τους χιόνι από τα σύρματα του κλουβιού, προφανώς για να πιούν ή ίσως σαν παιχνίδι αφού είχαν νερό στις ποτίστρες τους.

Σαν τελικό συμπέρασμα, οι καρδερίνες αδιαφορούν για το χιόνι και το κρύο σε θερμοκρασίες γύρω στους -3°C, ακόμα και μέσα στα κλουβιά.

Sphere: Related Content