Η δεύτερη γέννα για φέτος του ζευγαριού των καναρινιών μου, ξεκίνησε γύρω στα μέσα του Δεκέμβρη. Τα τρία πουλάκια της πρώτης γέννας δεν είχαν κλείσει μήνα ακόμα και η θηλυκιά άρχισε να κάνει αυγά για δεύτερη φορά. Όταν η θηλυκιά ξανακάθισε στη φωλιά να κλωσσήσει, απομόνωσα τα τρία μικρά με το διαχωριστικό πλέγμα στην μισή ζευγαρώστρα για να μην την ενοχλούν, ενώ το αρσενικό συνέχιζε να τα ταΐζει κανονικά.
Έλλειψα λίγες μέρες τα Χριστούγεννα και περισσότερες γύρω στην πρωτοχρονιά και όταν τελικά μαζεύτηκα στις 6 του Γενάρη, στην φωλιά υπήρχαν δύο μικροσκοπικοί νεοσσοί και ένα αυγό. Η επαγγελματική πίεση δεν με άφησε να περιποιηθώ (διατροφικά) τα πουλάκια της δεύτερης γέννας, το ίδιο καλά με εκείνα της πρώτης. Τα πουλάκια μεγάλωσαν, αλλά ήταν εμφανώς μικρότερα σε σχέση με εκείνα της πρώτης γέννας στην ίδια ηλικία.
Πρίν δύο μέρες, το πρωί, είδα με έκπληξη το ένα πουλάκι να κάθεται στον πάτο της ζευγαρώστρας, αρκετά νωρίτερα από όσο περίμενα να συμβεί αυτό. Αποφάσισα να το γυρίσω στη φωλιά και το πήρα στα χέρια μου, όμως όταν το έβαλα στη φωλιά πετάρισε και ξανάπεσε στον πάτο του κλουβιού. Το χέρι μου ξεσήκωσε και το αδελφάκι του από τη φωλιά, που πετάρισε και αυτό αναστατωμένο και για κάποιο διάστημα επικράτησε πανικός στη ζευγαρώστρα.
Παρατήρησα ότι το ένα μικρό στον πάτο της ζευγαρώστρας πετάριζε και άλλαζε θέση αλλά δεν μπορούσε να σηκωθεί από τον πάτο, ενώ το άλλο άρχισε να πεταρίζει ψηλότερα: άρχισε να γαντζώνεται από τα σύρματα στο πλάι του κλουβιού, να μετακινείται αρκετά επιδέξια, μετά δε από δυό τρεις αποτυχημένες προσπάθειες κατάφερε να σταθεί σε ένα ξυλαράκι του κλουβιού και από εκεί να πετάξει μέχρι τη φωλιά, όπου και στάθηκε κοιτώντας τι συμβαίνει γύρω. Όλο αυτό το διάστημα, που πρέπει να ήταν γύρω στα δέκα λεπτά, το άλλο μικρό κινιόταν πεταρίζοντας μόνο στον πάτο του κλουβιού.
Η εμφανής διαφορά ανάμεσα στα δύο (πάνω κάτω συνομήλικα) αδελφάκια με παραξένεψε και παρατηρώντας προσεκτικά συνειδητοποίησα ότι το μικρό στον πάτο του κλουβιού είχε κινητικές δυσκολίες. Αν και αρτιμελές, τα δύο του πόδια ήταν τοποθετημένα σε τελείως αφύσικες θέσεις και καθόταν στηριγμένο στο πάνω μέρος των ποδιών, χωρίς να πατά. Έμοιαζε να μπορεί να κινήσει λίγο τα δάκτυλα του ενός ποδιού ενώ στο άλλο πόδι ήταν τελείως ακίνητα.
Είμαι τελείως απροετοίμαστος να αντιμετωπίσω παρόμοια κατάσταση και ομολογώ δεν ξέρω τι να κάνω ακριβώς. Θυμάμαι ότι είχα διαβάσει ένα σχετικό άρθρο σε ξένο ιστότοπο που μιλούσε για τέτοια προβλήματα στις γέννες των κατοικίδιων πουλιών και σημείωνε ότι ένας εκτροφέας πριν πάρει την απόφαση να ζευγαρώσει κατοικίδια πουλιά πρέπει να είναι προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει (και) παρόμοιες καταστάσεις γενετικών ανωμαλιών. Εγώ όμως δεν θεωρώ τον εαυτό μου εκτροφέα και ήδη από την δεύτερη γέννα στα χέρια μου, αντιμετωπίζω προβλήματα τέτοιου είδους.
Στον ίδιο ιστότοπο αναφέρονταν και αποδεκτοί τρόποι ευθανασίας για πουλιά, όμως δεν περίμενα ποτέ να βρεθώ αντιμέτωπος με τέτοια κατάσταση τον δεύτερο χειμώνα που έχω κατοικίδια πουλιά. Είμαι τελείως απροετοίμαστος!
Σκέφτομαι, τώρα, ότι έπρεπε να χωρίσω το ζευγάρι και να μην το αφήσω να προχωρήσει σε δεύτερο γύρο, εφόσον θα έλειπα στις αργίες και δεν θα μπορούσα να προσφέρω την αφοσίωση και την φροντίδα που απαιτούνταν, αλλά στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα. Αυτά βέβαια είναι σκέψεις και καθόλου δεν αλλάζουν την δύσκολη κατάσταση που καλούμαι και πρέπει να αντιμετωπίσω.
Sphere: Related Content
Έλλειψα λίγες μέρες τα Χριστούγεννα και περισσότερες γύρω στην πρωτοχρονιά και όταν τελικά μαζεύτηκα στις 6 του Γενάρη, στην φωλιά υπήρχαν δύο μικροσκοπικοί νεοσσοί και ένα αυγό. Η επαγγελματική πίεση δεν με άφησε να περιποιηθώ (διατροφικά) τα πουλάκια της δεύτερης γέννας, το ίδιο καλά με εκείνα της πρώτης. Τα πουλάκια μεγάλωσαν, αλλά ήταν εμφανώς μικρότερα σε σχέση με εκείνα της πρώτης γέννας στην ίδια ηλικία.
Πρίν δύο μέρες, το πρωί, είδα με έκπληξη το ένα πουλάκι να κάθεται στον πάτο της ζευγαρώστρας, αρκετά νωρίτερα από όσο περίμενα να συμβεί αυτό. Αποφάσισα να το γυρίσω στη φωλιά και το πήρα στα χέρια μου, όμως όταν το έβαλα στη φωλιά πετάρισε και ξανάπεσε στον πάτο του κλουβιού. Το χέρι μου ξεσήκωσε και το αδελφάκι του από τη φωλιά, που πετάρισε και αυτό αναστατωμένο και για κάποιο διάστημα επικράτησε πανικός στη ζευγαρώστρα.
Παρατήρησα ότι το ένα μικρό στον πάτο της ζευγαρώστρας πετάριζε και άλλαζε θέση αλλά δεν μπορούσε να σηκωθεί από τον πάτο, ενώ το άλλο άρχισε να πεταρίζει ψηλότερα: άρχισε να γαντζώνεται από τα σύρματα στο πλάι του κλουβιού, να μετακινείται αρκετά επιδέξια, μετά δε από δυό τρεις αποτυχημένες προσπάθειες κατάφερε να σταθεί σε ένα ξυλαράκι του κλουβιού και από εκεί να πετάξει μέχρι τη φωλιά, όπου και στάθηκε κοιτώντας τι συμβαίνει γύρω. Όλο αυτό το διάστημα, που πρέπει να ήταν γύρω στα δέκα λεπτά, το άλλο μικρό κινιόταν πεταρίζοντας μόνο στον πάτο του κλουβιού.Η εμφανής διαφορά ανάμεσα στα δύο (πάνω κάτω συνομήλικα) αδελφάκια με παραξένεψε και παρατηρώντας προσεκτικά συνειδητοποίησα ότι το μικρό στον πάτο του κλουβιού είχε κινητικές δυσκολίες. Αν και αρτιμελές, τα δύο του πόδια ήταν τοποθετημένα σε τελείως αφύσικες θέσεις και καθόταν στηριγμένο στο πάνω μέρος των ποδιών, χωρίς να πατά. Έμοιαζε να μπορεί να κινήσει λίγο τα δάκτυλα του ενός ποδιού ενώ στο άλλο πόδι ήταν τελείως ακίνητα.
Είμαι τελείως απροετοίμαστος να αντιμετωπίσω παρόμοια κατάσταση και ομολογώ δεν ξέρω τι να κάνω ακριβώς. Θυμάμαι ότι είχα διαβάσει ένα σχετικό άρθρο σε ξένο ιστότοπο που μιλούσε για τέτοια προβλήματα στις γέννες των κατοικίδιων πουλιών και σημείωνε ότι ένας εκτροφέας πριν πάρει την απόφαση να ζευγαρώσει κατοικίδια πουλιά πρέπει να είναι προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει (και) παρόμοιες καταστάσεις γενετικών ανωμαλιών. Εγώ όμως δεν θεωρώ τον εαυτό μου εκτροφέα και ήδη από την δεύτερη γέννα στα χέρια μου, αντιμετωπίζω προβλήματα τέτοιου είδους.
Στον ίδιο ιστότοπο αναφέρονταν και αποδεκτοί τρόποι ευθανασίας για πουλιά, όμως δεν περίμενα ποτέ να βρεθώ αντιμέτωπος με τέτοια κατάσταση τον δεύτερο χειμώνα που έχω κατοικίδια πουλιά. Είμαι τελείως απροετοίμαστος!
Σκέφτομαι, τώρα, ότι έπρεπε να χωρίσω το ζευγάρι και να μην το αφήσω να προχωρήσει σε δεύτερο γύρο, εφόσον θα έλειπα στις αργίες και δεν θα μπορούσα να προσφέρω την αφοσίωση και την φροντίδα που απαιτούνταν, αλλά στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα. Αυτά βέβαια είναι σκέψεις και καθόλου δεν αλλάζουν την δύσκολη κατάσταση που καλούμαι και πρέπει να αντιμετωπίσω.
rss
