Τετάρτη, 30 Απρ 2008

Η άνοιξη έχει μπει για τα καλά. Η μέση θερμοκρασία έχει ανέβει αισθητά, αν και πολλά βράδυα έχει υγρασία και κάνει ακόμα αρκετό κρύο. Η μέρα έχει μεγαλώσει αισθητά, τα διαστήματα με ήλιο είναι μεγάλα, δεν έλλειψαν βέβαια οι συννεφιές και οι βροχές, η γη πρασίνισε και τα πουλιά έχουν μπει σε πλήρη αναπαραγωγική διάθεση.

Τις περισσότερες καρδερίνες μου τις έχει πιάσει ακατάσχετη ...φλυαρία. Λέω τις περισσότερες γιατί οι αχάτες μου δεν μοιάζουν να έχουν συγκινηθεί ιδιαίτερα από τον ανοιξιάτικο καιρό. Αραιά και που μόνο, ακούω τις ...αγριοφωνάρες τους :) -και καλά η θυληκιά, πες δεν έχει ωδικό ταμπεραμέντο, αλλά εκείνος ο αρσενικός δεν έπρεπε να ρίχνει κανένα κελάηδημα, πότε πότε, για να εντυπωσιάσει την balcanica που του έχω για παρέα;

Στην κλούβα με τις θηλυκιές balcanica επικρατεί μεγάλη αναστάτωση, ανταγωνισμός στο κελάηδημα και μικροτσακωμοί, αλλά εκεί δεν υπάρχει αρσενικός... Η αχατίνα μου έχει πλήρως αναρρώσει από το σοκ που είχε πάθει και πεταρίζει πέρα δώθε νευρικά με ψιλοφωνούλες. Δυστυχώς, ο αρσενικός balcanica που της είχα για ταίρι και τα πήγαιναν αρκετά καλά μαζί μας άφησε χρόνους και έτσι είναι τώρα μόνη της και ψάχνεται.

Στο κλουβί με το ζευγάρι αχάτη-balcanica δεν υπάρχει όρεξη για ...αναπαραγωγή. Η θηλυκιά δεν είναι βέβαια όσο νευρική ήταν πριν δύο μήνες, έχει ηρεμήσει τώρα αρκετά και έχει συνηθίσει και εμένα αλλά και τον αχάτη, όμως φαίνεται πως είναι ακόμα ανώριμη για αναπαραγωγή. Τον αχάτη δεν μπορώ να τον ...ψυχολογήσω. Μου ρίχνει κάτι χαρούμενες αγριοφωνάρες όταν πλησιάζω το κλουβί, αλλά δεν τον ακούω να κελαηδάει στην θηλυκιά, όπως θα περίμενα να κάνει. Μου περνάει από το μυαλό η σκέψη, μήπως είναι και αυτός ...αχατίνα τελικά, αφού δεν έχει εξωτερικά κανένα έντονο σημάδι αρσενικού, αλλά το διαβατήριο έγραφε "αρσενικός" και δεν έχω κάποιο λόγο να αμφιβάλλω για την διάγνωση του βέλγου εκτροφέα.

Μιά και ο αχάτης είναι η μόνη αρσενική καρδερίνα που έχω, σκέφτομαι αν τα πράγματα συνεχίσουν έτσι, να του βάλω άλλη θηλυκιά μέσα στον Μάϊο, μήπως και ταιριάξουν καλύτερα. Θα το είχα κάνει ήδη, αλλά διστάζω, γιατί δεν είμαι άνετος στο να πιάνω τα πουλιά και να τους αλλάζω κλουβί και φοβάμαι μήπως κάποιο τραυματιστεί μέσα στον πανικό τους, όπως μου είχε συμβεί παλιότερα.

Το αρσενικό μου γκούλντιαν κελαηδάει συνεχώς και ψάχνει παρέα. Το "ταίρι" που του είχα, που αποδείχτηκε πως ήταν αρσενικό και αυτό τελικά, μας άφησε χρόνους με το έβγα του χειμώνα. Παρατηρώντας το γκούλντιαν, μόνο του στο κλουβί, μου είναι ολοφάνερο ότι αυτά τα πουλιά πρέπει να τα έχει κανείς μόνο σε ζευγάρια ή μικρές ομάδες σε κλούβες, αν έχει τον χώρο. Είναι κοινωνικά πουλιά και μόνα τους μαραζώνουν. Πρέπει οπωσδήποτε να του πάρω ένα ταίρι μόλις φτιάξει κι άλλο ο καιρός. Όχι για αναπαραγωγή, η αναπαραγωγική τους περίοδος τελείωσε αν δεν κάνω λάθος, αλλά για παρέα.

Sphere: Related Content