Τα πουλιά που βρίσκονται στα κλουβιά σαν κατοικίδια ζώα ή είναι γεννημένα στην αιχμαλωσία ή είναι γεννημένα άγρια και έχουν πιαστεί σε κάποιο στάδιο στη ζωή τους. Πουλιά όπως τα καναρίνια ή τα societies δεν υπάρχουν στη φύση έτσι όπως τα ξέρουμε, είναι είδη που έχουν δημιουργηθεί από τον άνθρωπο αποκλειστικά για κατοικίδια ζώα. Το ίδιο ισχύει για τις διάφορες ράτσες μεταλλαγμένων πουλιών αλλά και για τα υβρίδια που μπορεί κανείς να συναντήσει στα εμπορικά κατοικίδιων.
Τα καναρίνια έχουν προέλθει από το άγριο καναρίνι, που ζει ακόμα ελεύθερο στα Κανάρια νησιά και άρχισε να εκτρέφεται στην Ευρώπη σαν κατοικίδιο από τον 15ο αιώνα και μετά. Οι αλλαγές που επήλθαν στο αρχικό είδος, από γενιές και γενιές εκτροφέων σε παγκόσμια κλίμακα τα τελευταία τριακόσια πενήντα χρόνια, είναι τέτοιες που νομίζει κανείς ότι τα σημερινά καναρίνια δεν έχουν καμιά σχέση με τον απώτερο πρόγονό τους.
Τα λεγόμενα societies δεν έχουν υπάρξει ποτέ ελεύθερα στη φύση. Το ποιά είδη άγριων πουλιών διασταυρώθηκαν, ποιά διαδικασία ακολουθήθηκε, πότε και που έγιναν αυτές οι προσπάθειες είναι ακόμα αντικείμενο διαμάχης, αλλά παραμένει αναμφισβήτητο το γεγονός ότι σαν είδος δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο, από επιλεκτικές διασταυρώσεις που έκαναν γενιές και γενιές εκτροφέων στην ανατολική Ασία, πολύ πριν περιγραφεί σαν είδος για πρώτη φορά από τον Κάρολο Ληναίο στα 1766.
Οι διάφορες μεταλλάξεις στα καναρίνια και τους παπαγάλους με τα τόσο εντυπωσιακά χρώματα έχουν προέλθει από προσεκτική και επιλεκτική αναπαραγωγή στα κλουβιά των εκτροφέων. Τα σατινέ, τα παστέλ, τα αλμπίνο πουλιά ακόμα και στην απίθανη γενετικά περίπτωση να παραχθούν ελεύθερα στη φύση, δεν θα είχαν καμιά ελπίδα επιβίωσης, αφού με τα χρώματά τους θα εντοπίζονταν αμέσως από τα αρπακτικά και γρήγορα θα κατέληγαν στα νύχια τους.
Τα υβρίδια, πουλιά δηλαδή που έχουν προέλθει από διασταυρώσεις μεταξύ των άγριων ειδών, είναι ακόμα μία περίπτωση πουλιών που δημιουργήθηκαν από τον άνθρωπο αποκλειστικά για κατοικίδια ζώα. Τα καρδερινοκάναρα, τα σκαρθοκάναρα και τόσα ακόμα υβρίδια δεν υπάρχουν, ούτε είναι δυνατόν να υπάρξουν ελεύθερα στη φύση
Πουλιά που έχουν γεννηθεί στο κλουβί κάποιου εκτροφέα πουλιών ή όπως λέμε πουλιά εκτροφής, δεν μπορούν να ζήσουν ελεύθερα στη φύση, δεν είναι ικανά να ξεφύγουν από τα αρπακτικά ούτε να βρουν μόνα τους τροφή και νερό για να συντηρηθούν. Είναι αναμφισβήτητο ότι οι πρόγονοι αυτών των πουλιών είναι άγρια πουλιά, αλλά η συναναστροφή των ίδιων αλλά και των γονιών τους με ανθρώπους, έστω και για λίγες γενιές, κάνουν τα πουλιά αυτά πιό εξοικιωμένα στην παρουσία του ανθρώπου, πιό ήπια και άρα πιό κατάλληλα είδη για αρχάριους εκτροφείς και όχι μόνο:
Η σύλληψη αλλά και η κατοχή άγριων πουλιών είναι σήμερα απαγορευμένη στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και σχετικές άδειες δίνονται δύσκολα και συνήθως μόνο για αυστηρά επιστημονικούς σκοπούς. Στην Ελλάδα είναι παραδοσιακά διαδεδομένη η παράνομη σύλληψη άγριων πουλιών για ...τροφή κυρίως αλλά και για εκτροφή. Η ζημιά που γίνεται με αυτό τον τρόπο στην πανίδα της χώρας είναι τεράστια και το φαινόμενο πρέπει να εκλείψει, κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο αφού έχει τις ρίζες του στην παράδοση.
Η εκτροφή για αναπαραγωγή κατοικίδιων πουλιών είναι σήμερα στη χώρα μας πολύ πίσω σε σχέση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, όπως το Βέλγιο, η Ολλανδία ή η Γερμανία. Τα πουλιά από τους λίγους Έλληνες, ερασιτέχνες συνήθως, εκτροφείς δεν αρκούν για να καλύψουν την εγχώρια ζήτηση για κατοικίδια πουλιά και τα πουλιά εκτροφής που φτάνουν στα ελληνικά εμπορικά κατοικίδιων έχουν συνήθως ευρωπαϊκή προέλευση.
Για τα ενδημικά είδη, τα είδη δηλαδή πουλιών που ζουν και στη χώρα μας, στα κλουβιά των εμπορικών κατοικίδιων βρίσκονται παρανόμως και άγρια πουλιά, παράνομα πιασμένα από τους λεγόμενους πουλοπιάστες, που συλλαμβάνουν και εμπορεύονται άγρια πουλιά. Τα πουλιά αυτά πιάνονται συνήθως σαν νεαρά άτομα (φετινάρια), αλλά αυτό δεν είναι και απαραίτητο. Σπανιότερα, στα εμπορικά κατοικίδιων βρίσκονται και πουλιά γεννημένα και μεγαλωμένα στο κλουβί, από αυγά που έχουν παράνομα μεταφερθεί από φωλιές άγριων σε φωλιές κατοικίδιων πουλιών, που παίζουν το ρόλο των θετών γονέων.
30 Νοε 2007
Προέλευση των κατοικίδιων πουλιών
29 Νοε 2007
Η πρώτη μου μέρα με καρδερίνα
Αγόρασα την πρώτη μου καρδερίνα μαζί με ένα μικρό κλουβί για να την μεταφέρω. Το κλουβί, συρμάτινο, με την πάνω πλευρά ημικυκλική και πλαστικό ταψάκι που εφάρμοζε με δύο κλιπς στο κάτω μέρος, είχε διαστάσεις περίπου 30 μήκος x 20 πλάτος x 30 μέσο ύψος. Ένα τέτοιο κλουβί είναι πολύ μικρό ακόμα και για μικρόσωμα πουλιά, όπως οι ελληνικές καρδερίνες. Πολλοί, βέβαια, διατηρούν καρδερίνες ή καναρίνια σε τέτοια μικρά κλουβιά και τα παραδοσιακά κλουβιά για πουλιά δεν είναι μεγαλύτερα. Φαίνεται πως τα πουλιά, αν ξεπεράσουν το αρχικό σοκ, συνηθίζουν τελικά να ζουν σε τόσο μικρό χώρο.
Δεν αγόρασα από το ίδιο εμπορικό τροφή για το πουλί, μιας και έκανα τον ...παλιό στα πουλιά όταν διάλεξα την καρδερίνα. Πήγα, αργότερα, σε άλλο εμπορικό και αγόρασα χύμα τροφή για αγριοπούλια, συσκευασμένη τροφή για καναρίνια και άμμο για πουλιά για τον πάτο του κλουβιού. Το κλουβί είχε δύο εξωτερικές ταΐστρες και έπαιρνε ίσα ίσα δύο κλαδάκια και μιά ποτίστρα στο μπροστινό μέρος.
Η καρδερίνα πέρασε την πρώτη της μέρα μαζί μου, στο γραφείο μου. Ήταν τρομερά ανήσυχη, πετάριζε συνέχεια και κρεμιόταν από τα κάγκελα του κλουβιού. Έβγαζε μόνο φοβισμένες φωνούλες, όχι πολύ συχνά και ησύχαζε κάπως μόνο όταν απομακρυνόμουν από το κλουβί. Όταν το βράδυ μετέφερα το κλουβί στο σπίτι, το έβαλα σε ένα ψηλό σημείο, εξωτερικά, να βλέπει τον κήπο. Ήταν Ιούλιος και ο καιρός ζεστός αλλά δεν είχε καύσωνα.
Η καρδερίνα μου ήταν πολύ αδύνατη, φοβιτσιάρα, σίγουρα άγρια πιασμένη αφού δεν είχε δακτυλίδι στο πόδι, χωρίς χρώματα ενηλικίωσης, με γκρίζα κοιλιά, γκρίζο στήθος με αραιές μαύρες πιτσιλιές και κάποια μικρή, αδιόρατη, πορτοκαλί τούφα φτερών στο κεφάλι. Ήταν η μόνη από τα επτά οκτώ πουλιά που ήταν μαζί στο κλουβί του εμπορικού, που είχε κάποια πορτοκαλί φτεράκια στο κεφάλι και αυτά τα φτεράκια με έκαναν να την επιλέξω αλλά και να εικάζω ότι ήταν αρσενική.
Ήθελα να έχω ένα ζευγάρι κατοικίδιων πουλιών, αλλά με βάση ό,τι είχα μάθει από τα βιβλία και το ψάξιμο στο internet είναι πολύ δύσκολο, έως αδύνατο, να ξεχωρίσει κανείς το φύλο μιας άγριας καρδερίνας σε αυτή την ηλικία. Θα έπρεπε να πιάσω στα χέρια μου το πουλί, να ανοίξω το φτερό του και να κοιτάξω το πλατάρι του, δηλαδή το σημείο που ενώνεται η φτερούγα με το σώμα του πουλιού, προς την πλευρά του κεφαλιού (από την επάνω πλευρά). Ακόμα και αν το πουλί είναι σε νεαρή ηλικία, στις αρσενικές καρδερίνες το πλατάρι είναι μαύρο ενώ στις θηλυκές καφέ. Η δικιά μου καρδερίνα ήταν τόσο ...λεπτεπίλεπτη και εγώ τόσο ...λιπόψυχος, που ούτε μου πέρασε από το μυαλό να την πιάσω για να δω το πλατάρι της.
Ήμουν όμως αποφασισμένος να πάρω μιά παρέα στην καρδερίνα μου και το επόμενο πρωί, Παρασκευή και 13, πήγα στο ίδιο εμπορικό κατοικίδιων και αγόρασα μιά δεύτερη καρδερίνα, από το ίδιο κλουβί.
28 Νοε 2007
Ποιό πουλί;
Είμαι νέος στην εκτροφή πουλιών. Θέλαμε να πάρουμε κατοικίδιο και μετά από πολλές και βασανιστικές ...συζητήσεις καταλήξαμε ότι τα πουλιά θα ταίριαζαν καλύτερα στο οικογενειακό μας στυλ. Η αρχική μου ιδέα ήταν να πάρω κάποιο μεγάλο παπαγάλο για μέσα στο σπίτι. Πολύ γρήγορα καταλήξαμε ότι θα έπρεπε να βρούμε κάποιο πουλί που να μπορεί να ζήσει σε κλουβί έξω από το σπίτι, για λόγους καθαριότητας και υγιεινής. Επομένως, ο μεγάλος παπαγάλος αποκλείστηκε από ...υποψήφιος. Έκανα μιά μικρή έρευνα στο internet, ψάχνοντας τι είδος πουλί να πάρω.
Μετά από μελέτη απέκλεισα τους παπαγάλους: όλοι οι παπαγάλοι, μικροί, μεσαίοι και μεγάλοι, θέλουν να ασχολείται κανείς μαζί τους καθημερινά, έστω και για λίγη ώρα, αλλιώς παθαίνουν ψυχολογικά, γίνονται αντικοινωνικοί, βγάζουν τα φτερά τους, παθαίνουν ανία. Ακόμα, χρειάζονται κάποιο χρόνο έξω από το κλουβί, έστω μιά φορά την εβδομάδα, αλλά για να γίνει αυτό δυνατό χρειάζονται εκπαίδευση. Συμπέρασμα: με ένα παπαγάλο στο σπίτι θα χρειαζόταν να μπορώ να αφιερώνω αρκετά περισσότερο χρόνο στο πουλί, από αυτόν που μπορώ πραγματικά να αφιερώσω, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση. Τι νόημα έχει να αγοράσει κανείς κατοικίδιο, όταν δεν μπορεί να του προσφέρει την φροντίδα που χρειάζεται;
Σκεφτόμουνα να πάρω ένα ζευγάρι καναρίνια. Αγόρασα αρκετά βιβλία για καναρίνια, έψαξα στο internet για πληροφορίες, όπου σημειωτέον υπάρχει πληθώρα πληροφοριών και στα ελληνικά, πράγμα σπάνιο για άλλες ερασιτεχνικές ενασχολήσεις μου, έμαθα πολλά και διάφορα ενδιαφέροντα. Τα καναρίνια χρειάζονται ίσως την μικρότερη φροντίδα από όλα τα άλλα κατοικίδια πουλιά, εγκλιματίζονται γρήγορα και είναι πιό εύκολα στην αναπαραγωγή. Ανάμεσα στα άλλα, έμαθα και για άλλα μικρά πουλιά όπως τα zebra, τα gouldian, τα societies, τις καρδερίνες.
Από όσα έμαθα κατάλαβα ότι το εμπόριο και η εκτροφή των κατοικίδιων πουλιών έχουν αλλάξει σήμερα πολύ, σε σχέση με τριάντα χρόνια πριν, όταν ήμουν μαθητής και είχα πάλι πουλιά. Στα καναρίνια ειδικά υπάρχει τρομερή ποικιλία σε χρώματα και φωνές. Ενώ όμως από τα βιβλία και το internet είναι εύκολο να διαπιστώσει κανείς αυτή την πληθώρα καναρινιών, στα ειδικά εμπορικά καταστήματα δεν υπάρχει ανάλογη, πλούσια προς πώληση, προσφορά. Ίσως η εποχή που έψαχνα (τέλη Μαΐου-αρχές Ιουλίου) να μην είναι η καλύτερη για αγορά κατοικίδιου πουλιού, πάντως από τα πουλιά που έβλεπα στα πολλά μαγαζιά κατοικίδιων που επισκέφτηκα, δεν μπορούσα να διαλέξω ένα ζευγάρι καναρινιών φωνής που να με ικανοποιεί. Συνειδητοποίησα ότι θα έπρεπε να απευθυνθώ σε ειδικούς εκτροφείς για μιά τέτοια αγορά, πράγμα που, αν και συστήνεται σε όλα τα βιβλία και από όλους τους γνώστες του χώρου, σαν αρχάριος δεν ήμουν πρόθυμος να κάνω.
Από τις βόλτες μου στα μαγαζιά κατοικίδιων κατέληξα ότι πουλιά πιό μικρόσωμα από τα καναρίνια μου αρέσουν περισσότερο και είμαι βέβαιος ότι θα είναι πιό ευχαριστημένα σε ένα δεδομένο μέγεθος κλουβιού που είχα σκοπό να πάρω. Τα λεγόμενα παραδείσια ή εξωτικά (zebra, gouldian) θα είναι, λογικά, δυσκολότερο να περάσουν τον χειμώνα σε ένα εξωτερικό κλουβί, αλλά ένα πουλί που ζεί στην Ελλάδα όπως η καρδερίνα, μπορεί να εγκλιματιστεί ευκολότερα να περάσει τον χειμώνα σε ένα εξωτερικό κλουβί, αν αυτό γίνει σταδιακά και έγκαιρα και η εποχή που έψαχνα (αρχές καλοκαιριού) ήταν ό,τι καλύτερο για τον συγκεκριμένο σκοπό.
Τα εξωτικά είναι όμορφα σαν πουλιά και τα gouldian ειδικά είναι, κατά την γνώμη μου, τα ωραιότερα κατοικίδια πουλιά. Τα gouldian είναι σχετικά δύσκολα πουλιά για εκτροφή, δεν συστήνονται σε εντελώς αρχάριους και δεν έχουν καθόλου καλό κελάηδημα. Τα zebra είναι πολύ εύκολα πουλιά για εκτροφή, με μεγάλη αντοχή, αλλά και αυτά έχουν μόνο ωραία εμφάνιση και καθόλου καλό κελάηδημα.
Οι καρδερίνες μοιάζουν να συγκεντρώνουν τα περισσότερα προτερήματα σαν κατοικίδια πουλιά. Είναι πολύ όμορφες στην εμφάνιση και κελαηδούν πολύ όμορφα. Μπορούν να συνηθίσουν στο κλουβί και με σωστή διατροφή να ζήσουν πέντε-έξι χρόνια. Δεν είναι καθόλου εύκολες στην αναπαραγωγή, αλλά αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί μειονέκτημα για έναν αρχάριο που ψάχνει ένα κατοικίδιο πουλί συντροφιάς.
Κανένα εμπορικό κατοικίδιων δεν είχε καρδερίνες την εποχή που έψαχνα, έτσι όταν τελικά σε ένα μαγαζί του κέντρου της Αθήνας έπεσα πάνω σε ένα κλουβί με καρδερίνες, αγόρασα το πρώτο μου πουλί, μιά νεαρή καρδερίνα χωρίς τα χρώματα ακόμα, με ένα αδιόρατο κόκκινο σκουφάκι στο κεφάλι, στις 12 Ιουλίου του 2007.
23 Νοε 2007
Παρασκευή, 23 Νοε 2007
Πήρα το βράδυ ένα ζευγάρι μεταλλαγμένες καρδερίνες major (αχάτες), που έφτασαν σήμερα από το Βέλγιο. Τα πουλιά τα είδα σε πρόχειρο κλουβί, μαζί με άλλα μεταλλαγμένα.
Φαίνονται σαν κουρασμένα από το ταξίδι αλλά δεν είναι τρομερά αναστατωμένα. Μπήκαν στις ζευγαρώστρες μαζί με τα balkanica, ώστε να γίνουν ζευγάρια αρχέγονου-μεταλλαγμένου. Το θηλυκό (€250) μοιάζει πιό αναστατωμένο από το αρσενικό (€350), αλλά μάλλον για αυτό φταίει το ζευγάρι του, ο άγριος balkanica, που έστησε ολόκληρο ...σαματά όταν έβαλα τη θηλυκιά στη ζευγαρώστρα.
Ελπίζω ότι δεν θα έχουν πρόβλημα με τον καιρό μιά και, από ότι έμαθα, στο Βέλγιο δεν ήταν σε θερμαινόμενα πτηνοτροφεία. Ελπίζω επίσης να ταιριάξουν σαν ζευγάρια, παρόλη τη μεγάλη διαφορά μεγέθους μεταξύ τους (τα major είναι σαν ...ενάμισυ balkanica).
22 Νοε 2007
Πέμπτη, 22 Νοε 2007
Το βράδυ, πήρα ένα ζευγάρι καρδερίνες. Τα πουλιά είναι και τα δύο φετινάρια, γεννημένα το 2007. Μπήκαν κατ' ευθείαν το καθένα στη δικιά του εξωτερική ζευγαρώστρα, μακριά το ένα από το άλλο. Ήταν και τα δύο σε εσωτερικά κλουβιά και ανησυχώ λίγο με τη διαφορά θερμοκρασίας που τους επέβαλα, μιά και οι νύχτες είναι πλέον σχετικά κρύες, αλλά ελπίζω να συνηθίσουν, έτσι και αλλιώς δεν έχω άλλη επιλογή.
Το θηλυκό (€100) είναι πουλί εκτροφής. Ήταν σε μικρό, εσωτερικό κλουβί, μόνο του εδώ και πολύ καιρό και είναι αρκετά ήσυχο σαν αρνί. Αναστατώθηκε αρκετά από την μετακίνηση, πιστεύω όμως ότι θα συνέλθει γρήγορα. Έχει βαφτεί, αλλά από τα μάτια φαίνεται ακόμα ότι είναι νεαρό πουλί.
Το αρσενικό (€60) είναι άγριο μεγαλωμένο στο κλουβί εδώ και οκτώ μήνες. Το είδα σε μικρό, εσωτερικό κλουβί, μόνο του. Αναστατώθηκε υπερβολικά από την μετακίνηση, είναι πολύ ανήσυχο και πεταρίζει φοβισμένο όταν πλησιάζω στην ζευγαρώστρα. Έχει βαφτεί και έχει μάτια ενηλίκου.
rss
