Η πρώτη μου μέρα με καρδερίνα

Αγόρασα την πρώτη μου καρδερίνα μαζί με ένα μικρό κλουβί για να την μεταφέρω. Το κλουβί, συρμάτινο, με την πάνω πλευρά ημικυκλική και πλαστικό ταψάκι που εφάρμοζε με δύο κλιπς στο κάτω μέρος, είχε διαστάσεις περίπου 30 μήκος x 20 πλάτος x 30 μέσο ύψος. Ένα τέτοιο κλουβί είναι πολύ μικρό ακόμα και για μικρόσωμα πουλιά, όπως οι ελληνικές καρδερίνες. Πολλοί, βέβαια, διατηρούν καρδερίνες ή καναρίνια σε τέτοια μικρά κλουβιά και τα παραδοσιακά κλουβιά για πουλιά δεν είναι μεγαλύτερα. Φαίνεται πως τα πουλιά, αν ξεπεράσουν το αρχικό σοκ, συνηθίζουν τελικά να ζουν σε τόσο μικρό χώρο.

Δεν αγόρασα από το ίδιο εμπορικό τροφή για το πουλί, μιας και έκανα τον ...παλιό στα πουλιά όταν διάλεξα την καρδερίνα. Πήγα, αργότερα, σε άλλο εμπορικό και αγόρασα χύμα τροφή για αγριοπούλια, συσκευασμένη τροφή για καναρίνια και άμμο για πουλιά για τον πάτο του κλουβιού. Το κλουβί είχε δύο εξωτερικές ταΐστρες και έπαιρνε ίσα ίσα δύο κλαδάκια και μιά ποτίστρα στο μπροστινό μέρος.

Η καρδερίνα πέρασε την πρώτη της μέρα μαζί μου, στο γραφείο μου. Ήταν τρομερά ανήσυχη, πετάριζε συνέχεια και κρεμιόταν από τα κάγκελα του κλουβιού. Έβγαζε μόνο φοβισμένες φωνούλες, όχι πολύ συχνά και ησύχαζε κάπως μόνο όταν απομακρυνόμουν από το κλουβί. Όταν το βράδυ μετέφερα το κλουβί στο σπίτι, το έβαλα σε ένα ψηλό σημείο, εξωτερικά, να βλέπει τον κήπο. Ήταν Ιούλιος και ο καιρός ζεστός αλλά δεν είχε καύσωνα.

Η καρδερίνα μου ήταν πολύ αδύνατη, φοβιτσιάρα, σίγουρα άγρια πιασμένη αφού δεν είχε δακτυλίδι στο πόδι, χωρίς χρώματα ενηλικίωσης, με γκρίζα κοιλιά, γκρίζο στήθος με αραιές μαύρες πιτσιλιές και κάποια μικρή, αδιόρατη, πορτοκαλί τούφα φτερών στο κεφάλι. Ήταν η μόνη από τα επτά οκτώ πουλιά που ήταν μαζί στο κλουβί του εμπορικού, που είχε κάποια πορτοκαλί φτεράκια στο κεφάλι και αυτά τα φτεράκια με έκαναν να την επιλέξω αλλά και να εικάζω ότι ήταν αρσενική.

Ήθελα να έχω ένα ζευγάρι κατοικίδιων πουλιών, αλλά με βάση ό,τι είχα μάθει από τα βιβλία και το ψάξιμο στο internet είναι πολύ δύσκολο, έως αδύνατο, να ξεχωρίσει κανείς το φύλο μιας άγριας καρδερίνας σε αυτή την ηλικία. Θα έπρεπε να πιάσω στα χέρια μου το πουλί, να ανοίξω το φτερό του και να κοιτάξω το πλατάρι του, δηλαδή το σημείο που ενώνεται η φτερούγα με το σώμα του πουλιού, προς την πλευρά του κεφαλιού (από την επάνω πλευρά). Ακόμα και αν το πουλί είναι σε νεαρή ηλικία, στις αρσενικές καρδερίνες το πλατάρι είναι μαύρο ενώ στις θηλυκές καφέ. Η δικιά μου καρδερίνα ήταν τόσο ...λεπτεπίλεπτη και εγώ τόσο ...λιπόψυχος, που ούτε μου πέρασε από το μυαλό να την πιάσω για να δω το πλατάρι της.

Ήμουν όμως αποφασισμένος να πάρω μιά παρέα στην καρδερίνα μου και το επόμενο πρωί, Παρασκευή και 13, πήγα στο ίδιο εμπορικό κατοικίδιων και αγόρασα μιά δεύτερη καρδερίνα, από το ίδιο κλουβί.

Sphere: Related Content